İNSAN OKUDUM…
Alıntı
İnsan Okudum
Bana Okudun Mu Diye Sormayın
Kitap Okumadım İnsan Okudum
Kitabı İnsandan Ayrı Görmeyin
İnsanı Sınırsız Umman Okudum
Okudum Okudum İnsan Okudum
Gönül Verdim Şahı Merdan Okudum
Bahçe Oldum Gül Açıldı Dalımdan
Toprak Oldum Canlar Geçti Yolumdan
Dil Bilenler Anlamadı Dilimden
Derdimin İçinde Derman Okudum
Okudum Okudum İnsan Okudum
Gönül Verdim Şahı Merdan Okudum
Her Çeşit Topraktan Yaptım Tenimi
Damarımı İliğimi Canımı
Kerbela da Bende Döktüm Kanımı
Hüseyin Zikrettim Hasan Okudum
Okudum Okudum İnsan Okudum
Gönül Verdim Şahı Merdan Okudum
Hak Emretti Bir Dergaha Çağrıldım
Yol Çetindir Düştüm Kalktım Doğruldum
SohbetKazanında Piştim Yoğruldum
Cehlin Arasında İrfan Okudum
Okudum Okudum İnsan Okudum
Gönül Verdim Şahı Merdan Okudum
ÖZLEM ÖZDİL
ahmet 14:55 on 12/10/2008 Kalıcı Bağlantı |
Gülüm
Gözlerimde nur, gönlümde sultansın. Hasretin ölüm, sevgin cennet gülüm. Karanlığa sor, görmeyen utansın Geceler bile senle cennet gülüm. Bakışınla bir başka güzel olur. Eserken rüzgar, kokun cennet gülüm. Uslanmaz gönlüm, acıyla durulur. Senle ateş bile cennet gülüm. Aramıza zan girmiş çıkmaz mı? Güzelliğinle zan da cennet gülüm. Figan ederim yıllardır, duymaz mı? Aşkınla esir olmam, cennet gülüm. Gölgeleri silip atalım aradan. Kalsın şarabım. Aşkın cennet gülüm. Gazaba gelip, yıkarsa Yaradan. Kum fırtınası, çöller cennet gülüm. Bozulmadan sen, yık var olanları. Geride bırak, düşünme yalanları. Sanma ki hayal koyar kuralları. Gerçeğin özü sensin cennet gülüm.
Ahmet Çelik